Bleu et Vert

creatieve vakanties

tekenen, schilderen, beeldhouwen, zingen, theater
in Frankrijk en Nederland

Hoe heerlijk kun je smikkelen?

Bleu et Vert receptenblog

De momenten dat ik met het allermeeste plezier sta te koken, heb ik het gevoel dat ik boven mezelf uitgetild word. Terwijl ik proef, ruik, kijk en voel ontstaat de maaltijd onder mijn handen. Door me te verbinden met het eten en de mensen waarvoor ik het ga maken borrelen de ideeën naar boven, herinner ik me eerder goed gelukte gerechten of komt er een idee voor iets nieuws.
Op deze manier koken de meesten van onze Bleu et Vert koks. Het maakt tevens duidelijk waarom het door cursisten al zo lang begeerde handboek van de Bleu et Vert keuken nog niet is uitgegeven. In de recepten zou vooral staan: proef, durf, experimenteer en pas aan als het niet naar je zin smaakt.
(Susan Ebbers, januari 2009. Uit: recept crisiskoekjes)

Een selectie van Bleu et Vert recepten.
Reageren? Graag!

Een hoofdgerecht met appels, rozijnen, pompoenpitten en Eeuwig moesbloemen

Een klein deel van onze tuin gebruiken we als part-time moestuin. Omdat onze aandacht beperkt beschikbaar is, kiezen we altijd arbeidsextensieve teelten. De courgette en pompoen hebben zich afgelopen jaren bewezen. Ze groeien als kool en produceren zoveel dat er na de niet onaanzienlijke vraatzucht van de slakken altijd wel iets voor ons overschiet. Vorig jaar bleef er uiteindelijk één pompoen voor ons over nadat de slakken vooral de pompoenbloemen al hadden opgevroten voordat de vrucht ontwikkeld werd. Dit jaar heeft Susan wat vroeger in het jaar geplant in de hoop meer vruchten te plukken.
Bij matige aandacht van de moestuineigenaren ontstaan er automatisch vergeten groenten. En die zijn tegenwoordig populair. Vooral de pastinaak is zijn vergeten status ontgroeid. Ooit hadden we topinambour oftewel aardperen in de moestuin. En als je die eenmaal hebt, kom je er bijna nooit meer vanaf. De planten schieten hoog op (tot 3 meter) en geven mooie goudgele bloemen. Maar bovenal verspreid het zich razendsnel en meedogenloos. Elk stukje vergeten knol levert het jaar erna weer een rits planten op. Aardperen zijn vooral lekker als je ze bakt zoals gebakken aardappelen. Maar ze hebben ook een groot nadeel: Ze wekken nog meer darmgassen op dan erwtensoep, bruine bonen en witte koolsalade bij elkaar. Onze meiden waren ze dan ook snel helemaal zat. Met preciesie en geduld hebben we de topinambour toch weten te elimineren uit onze grond.
Vorig jaar had Susan als vergeten groente Eeuwig moes ontdekt. Het is een koolsoort waar je de bladeren van plukt en eet. Na de zomer vergaten we het Eeuwig moes, zoals het hoort bij een vergeten groente. Maar de plant is winterhard en bleek dit voorjaar een nieuw leven begonnen. Ze stond prachtig helder geel te bloeien. De bloemetjes vertonen de familiaire gelijkenis met koolzaad. Ze zijn ook net zo eetbaar. Deze vergeten bloemen gebruikte Susan voor een voorgerecht van rode kool.

Ingrediënten (6-8 porties):
een halve kleine rode kool
vier eetlepels appeldiksap
rozijnen
paksoyblad
2 rode appels
pompoenpitten
laurier, jeneverbessen
kruidnagel, tijm, kaneel
bloemen van eeuwig moes of koolzaadbloemen
evt. 1 potje rode kersen
evt. Monchou

Snij de rode kool fijn. Kook ze in wat water met de appeldiksap en de rozijnen. Naar smaak kun je laurierblaadjes, jeneverbessen en kruidnagelen meekoken. Als de rode kool beetgaar is, voeg je naar smaak kaneel en tijm toe. Als je van een zoetere smaak houdt kun je een potje rode kersen door de kool roeren. Ook lekker is om een pakje Monchou door de kool te smelten. Laat vervolgens de kool afkoelen.
Maak het voorgerecht mooi op op de uitgezette borden. Leg er wat grof gesneden paksoyblad op (of andere bladgroente). Schep de afgekoelde rode kool erbij. Snij de rode appel in schijfjes en garneer die in een waaier op de borden. Bestrooi de rode kool met geroosterde pompoenpitten. En dan het slotakkoord: Steek een gele bloem in de rode kool en je voorgerecht is onweerstaanbaar!

Tekst: Gerrit van Meurs. Kok: Susan Ebbers, juni 2016.