Bleu et Vert

creatieve vakanties

tekenen, schilderen, beeldhouwen, zingen, theater
in Frankrijk en Nederland

Hoe heerlijk kun je smikkelen?

Bleu et Vert receptenblog

De momenten dat ik met het allermeeste plezier sta te koken, heb ik het gevoel dat ik boven mezelf uitgetild word. Terwijl ik proef, ruik, kijk en voel ontstaat de maaltijd onder mijn handen. Door me te verbinden met het eten en de mensen waarvoor ik het ga maken borrelen de ideeën naar boven, herinner ik me eerder goed gelukte gerechten of komt er een idee voor iets nieuws.
Op deze manier koken de meesten van onze Bleu et Vert koks. Het maakt tevens duidelijk waarom het door cursisten al zo lang begeerde handboek van de Bleu et Vert keuken nog niet is uitgegeven. In de recepten zou vooral staan: proef, durf, experimenteer en pas aan als het niet naar je zin smaakt.
(Susan Ebbers, januari 2009. Uit: recept crisiskoekjes)

Een selectie van Bleu et Vert recepten.
Reageren? Graag!

Hartige koekjes van graan, groente, kaas, noten, ideaal om restjes in te verwerken.

Crisiskoekjes (3-4 personen)

2 koppen gare groenten en/of graan
½ kop (volkoren) meel
2-3 eieren
½ kop geraspte kaas
een hand cashew of andere noten
een hand rozijnen
tamari of (kruiden) zout
kerrie, ketoembar of peterselie

Koken uit de losse pols.

Door iets intensief te doen verandert de ervaring. Na voor het eerst een week achtereen te kijken en te schilderen, ontrolde op de terugweg het landschap zich voor mijn ogen alsof het geschilderd was. Na voor het eerst weken achtereen voor een groep cursisten te koken, kon ik aan niets anders meer denken dan groenten, vlees, granen, kruiden en hoe ik ze vandaag zou gaan mengen en bereiden. Mijn blikveld vernauwde, terwijl mijn ervaring zich verdiepte. De deur werd geopend naar een wereld waarin ik me één voel met het eten dat door mijn handen gaat, uitgekozen, gekocht, gewassen, gesneden, naar een pan of schaal, omgezet door het vuur, aangevuld met kruiden en gecombineerd tot smaak.

De momenten dat ik met het allermeeste plezier sta te koken, heb ik het gevoel dat ik boven mezelf uitgetild word. Terwijl ik proef, ruik, kijk en voel ontstaat de maaltijd onder mijn handen. Door me te verbinden met het eten en de mensen waarvoor ik het ga maken borrelen de ideeën naar boven, herinner ik me eerder goed gelukte gerechten of komt er een idee voor iets nieuws.

Op deze manier koken de meesten van onze Bleu et Vert koks. Het maakt tevens duidelijk waarom het door cursisten al zo lang begeerde handboek van de Bleu et Vert keuken nog niet is uitgegeven. In de recepten zou vooral staan: proef, durf, experimenteer en pas aan als het niet naar je zin smaakt.

Dit alles gezegd hebbende nu toch een recept voor hartige koekjes.
Maak iets lekkers van de restjes van de vorige dag, niet alleen in tijden van crisis een goed idee. De koekjes zijn ook geschikt voor de boerenkool uit je groentepakket als je de stamppot zat bent. Roerbak dan de boerenkool gaar in weinig vocht en snij het klein. De hoeveelheden ingrediënten zijn bij benadering. Ik werk zelf vooral uit de losse pols.

Strooi zoveel meel over het graan of de boerenkool dat het een vrij droog mengsel wordt. Roer er dan 2-3 eieren door. Daarna de andere ingrediënten. Nu moet het stevig smeuïg zijn. Het mag nog wel een beetje uit elkaar vallen. In de koekenpan zal het door het ei en de kaas tot een samenhangend koekje stollen.
Vorm nu met een lepel een klein hoopje in de koekenpan en maak het een beetje plat. Draai het om na ongeveer 2 minuten als de onderkant mooi lichtbruin is gekleurd en bak dan de andere kant. Als het koekje nog volledig uit elkaar valt zit er te weinig meel en ei door.
Proef op smaak en voeg er zo nodig nog smaakmakers aan toe. Bak dan nog een koekje om te proeven en als je tevreden bent over de smaak en de samenhang, bak je de rest van de koekjes door ongeveer zeven hoopjes mengsel in de pan te leggen. Ze kunnen vrij strak tegen elkaar aan. Houdt ze in de oven warm terwijl je de rest bakt.

Deze koekjes kunnen als voorgerecht dienen of als hoofdgerecht gecombineerd met b.v aardappelpuree en een frisse salade.

Susan Ebbers, januari 2009.